Tijdens de Olympische Spelen in Tokio blijkt eens te meer dat de top in het internationale dameswaterpolo erg aan elkaar gewaagd is. In poule A verdeelde Nederland de winstpunten onderling met Spanje en Australië. Het resulteerde in een bizarre ontknoping. De reglementen van de FINA moesten er twee keer op nagelezen worden, maar Nederland belandde toch echt op de derde plaats, ook al werd er slechts één keer verloren. In de andere poule trakteerde Hongarije Amerika op haar eerste olympische nederlaag in dertien jaar (10-9). De Magyaren leken daarmee lange tijd de groepswinst op te eisen. Maar doordat de Hongaarsen de laatste poulewedstrijd verloren van China (11-9), zakten zij alsnog een plaatsje en zijn zij de volgende tegenstander van Oranje.
Toen bondscoach Arno Havenga die verrassende Chinese overwinning voorafgaand aan Nederland – Canada aanschouwde, zal hij diep van binnen een klein vreugdesprongetje hebben gemaakt. Want door die uitslag wordt Amerika (voorlopig nog) ontlopen. En dat was toch een van de doelstellingen die Havenga voor het toernooi uitsprak. Amerika is immers de regerend olympisch en wereldkampioen en leek onverslaanbaar. De resultaten tot nu toe laten echter zien dat er in de kwartfinales geen uitgesproken favorieten meer aangewezen kunnen worden. Ook niet in de wedstrijd tussen Nederland en Hongarije, al is het track record licht in het voordeel van de Oost-Europeanen.
Beide ploegen kennen elkaar natuurlijk door en door. Al jaren strijden ze om de medailles op EK’s en WK’s. Op het laatste EK in de Duna Arena in Boedapest (januari 2020) versloeg Hongarije Nederland nog in de wedstrijd om het brons (10-8). Onlangs blonk Hongarije ook uit in de World League Super Final in Athene, een toernooi waar Nederland zich niet eens voor wist te plaatsen. In de kwartfinale versloeg de ploeg van Attila Biro Spanje (10-8) en in de halve finale werd gewonnen van Canada (14-10). Amerika was in de finale nog te sterk (14-8), maar inmiddels heeft Hongarije dus bewezen dat ‘Team USA’ niet meer onverslaanbaar is.
Grote ster aan Hongaarse kant is de 29-jarige aanvoerder Rita Kezstheyli. Zij zal alles over hebben voor een goed resultaat. Op de twee voorgaande Olympische Spelen belandde zij met haar team immers steeds net naast het podium. Van alle veldspelers maakt zij steevast de meeste minuten. Toch lijkt zij dit toernooi niet in hele grootse vorm. Zij heeft veel kansen nodig om tot scoren te komen en is daarmee minder dominant dan we van haar gewend zijn. Maar Hongarije is vanzelfsprekend meer dan Kezstheyli alleen. Tegen Amerika en Japan blonk de ijzervretende midvoor Rebecca Parkes uit en ook Greta Gurissati trok regelmatig de hoofdrol naar zich toe. Maar het verhaal van Hongarije dit toernooi is toch ook die van de wisselvalligheid. Als ze op hun best zijn, kunnen ze iedereen verslaan. Maar de lijn naar de andere kant is dun en dan zijn ze kwetsbaar.
Hoewel op basis van de resultaten uit het recente verleden Hongarije licht in het voordeel is, is Oranje dinsdag dus absoluut niet kansloos. Op een zwakke tweede helft tegen Australië na, maken de Oranjedames met name in aanvallend opzicht indruk. Vooral op youngster Simone van de Kraats staat geen maat. Zij vond in Tokio al negentien keer het net en voert daarmee de topscorerslijst aan. Waar zij in eerdere toernooien net zo schietgraag was, is zij in Tokio dodelijk precies; gemiddeld zet zij drie van haar vier schoten in een doelpunt om. Ook Maud Megens heeft dit toernooi de schroom van zich afgegooid. Vol zelfvertrouwen beweegt zij zich over het speelveld, verrast de tegenstander met schitterende ‘steals’ en drukt regelmatig beslissend af. Sabrina van der Sloot is en blijft de contante factor in het Nederlandse spel. Dat vertaalt zich dit toernooi misschien niet zozeer in een karrevracht aan doelpunten van haar hand, maar wie de laatste treffer tegen Spanje voor de geest haalt, weet hoe groot haar waterpologogme is. In de slotfase van de laatste overtalsituatie zorgde haar slimme schuifbeweging voor de winnende treffer. Met een kleine beenslag schoof zij uit de lijn van de verdedigers, kreeg de bal van Megens perfect op haar hand en vond een gat achter de Spaanse doelvrouw Laura Ester Ramos: 14-13! Tel daar het effectieve midvoorwerk van Iris Wolves en Kitty-Lynn Joustra – die met hun sleurwerk vele overtalsituaties creëren – bij op en het is duidelijk dat Oranje een compleet team is.
Kortom, als Nederland en Hongarije elkaar morgen treffen in het Tatsumi Waterpolo Centre is spanning gegarandeerd. Om 11.20 uur Nederlandse tijd klinkt het eerste fluitsignaal. Ongeveer een uur later weten we of Oranje haar weg mag vervolgen richting eremetaal.
