Schorre kelen, gutsend zweet, rode konen, oorverdovende herrie en spanning tot de laatste seconde. Zo wil je een finale zien en zo wil je een finale spelen. Zaterdagavond was het smullen geblazen in Ede waar Polar Bears en Het Ravijn niets voor elkaar onder deden. Na vier zinderende periodes won Polar Bears (15-14), waardoor morgen pas duidelijk wordt wie de landstitel verovert.
In een ramvol zwembad de Peppel was het verschil zelden meer dan één doelpunt. Emiel Wouters opende de score met een diagonaal schot in de verre bovenhoek, maar Sander Roels voorkwam met een droge knal dat Polar Bears - net als een dag eerder in Nijverdal – al snel tegen een groter gat aanliep. Vervolgens was het Lars Gottemaker die met zijn linkerhand koelbloedig uit een manmeer vanuit zijn favoriete rechtervleugel raak schoot. Omdat Sam Kunz eveneens onverbiddelijk was uit een numerieke meerderheid en Tarik Scherrenburg niet veel later ook het net vond, kwam de thuisploeg eind eerste periode voor het eerst op voorsprong (3-2). Bas ter Brake (manmeer) bracht de ploegen toch weer in evenwicht.
In de tweede periode ging het ‘stuivertje wisselen’ door. Kas te Riele zette Polar Bears uit een overtalsituatie op voorspong, maar Jorn Muller bracht zijn ploeg na een vernuftige combinatie weer naast de Edenaren. Te Riele liet met een flexibele polsbeweging zien dat hij de man is waar de komende jaren alle ogen op gericht zullen zijn. Met zijn snelle linkerarm sloeg hij weer een miniem gaatje. Maar Emiel Wouters hield het hoofd koel en maakte de 5-5. Toch was het weer Polar Bears dat op voorsprong kwam (Jens Wijgers uit manmeer). Het Ravijn kreeg snel de kans om de score in balans te brengen. Emiel Wouters ontfutselde keeper Eelco Wagenaar de bal aan de zijkant van het veld. Terwijl de rest al in de tegenaanval was, lukte het hem echter niet om in het lege doel raak te prikken.
Begin derde periode werd een knappe draai van midvoor Sander Roels beloond met een strafworp die Lars ten Broek strak de kruising injoeg. Daarmee sloeg Polar Bears een zeldzaam gaatje van twee doelpunten. Van korte duur, want luttele seconden later was het alweer Het Ravijn dat het net vond. Ter Brake knalde vanaf de midvoorplaats de 7-6 binnen. Te Riele kreeg niet veel later aan de andere kant van het bad alle tijd om een hoek uit te kiezen. Hij mocht maar liefst acht keer dreigen en zette zo eenvoudig de 8-6 op het bord. Emiel Wouters wilde echter van geen wijken weten. Op de paal torende hij boven alles en iedereen uit, kreeg de bal perfect aangespeeld, drukte hem voorbij Wagenaar en hield zo de Nijverdallers in de race. Toen Rob Gottemaker even later ook scoorde, was de Edese voorsprong weer volledig verdampt: 8-8.
Niet dat de spanning ook maar even weggeweest was, maar de temperatuur steeg nu echt naar een kookpunt. Tarik Scherrenburg maakte uit een dubbele overtal de 9-8, maar Ter Brake die aan zijn beste seizoen uit zijn loopbaan bezig is, worstelde zich met een man op zijn nek vrij en schoot de bal boven de cap van Wagenaar. Vervolgens was het Lars Gottemaker die, na al die jaren bij Het Ravijn zo snakt naar een titel, tegengesteld in de lage rechterhoek schoot en daarmee de ploeg van Zeno Reuten voor het eerst sinds lange tijd weer aan de leiding bracht: 9-10. Polar Bears-coach Ruud van der Horst vroeg direct een time-out aan.
Het had effect. Sam Kunz drukte met een slim schot raak en Guus Wolswinkel zette de Edenaren na een mooi uitgespeelde aanval toch weer op voorsprong. Jens Wijgers was de volgende Beer die doel mocht treffen. Weer uit een manmeer, weer uit de verre hoek: 12-10. Het lukte Het Ravijn nogmaals om terug te komen. Wolswinkel kon Jorn Muller niet houden en trok aan de noodrem. Met de daaropvolgende strafworp wist Emiel Wouters wel raad. Een volgende flegmatieke actie van Muller liet het publiek verder opveren. Met een subliem boogje zette hij Jorrit Aanstoot vrij die een paar seconden voor het verstrijken van de derde periode de bal over Wagenaar heenwipte en zo Het Ravijn weer naast de Beren zette: 12-12.
In de laatste acht minuten bleef de spanning ongekend. Te Riele verzilverde een buitenkansje na een een mislukte aanvallende pass van Het Ravijn. Als de wiedeweerga ging de linkshander er in de break vandoor en verschalkte Brent Hofmeijer, die Job van As inmiddels had vervangen onder de lat. Het was alweer Te Riele’s vierde treffer. Polar Bears probeerde wat tempo uit de aanvallen te halen, maar Bas ter Brake was onhoudbaar op de midvoor (13-13). Toen Jens Wijgers wel erg veel ruimte kreeg op positie 1 en ongehinderd kon inlopen, betekende dat de volgende minieme voorsprong voor Polar Bears. Emiel Wouters liet aan de andere kant ook zien op de midvoorpositie uit de voeten te kunnen. Identiek aan de eerdere goal van Ter Brake draaide hij weg van zijn tegenstander en schoot hij de bal boven het hoofd van Wagenaar: 14-14.
Een volgende strafworpenserie spookte bij veel spelers en toeschouwers alweer door het hoofd. Maar Sander Roels dacht daar anders over. Twee minuten voor tijd schoot hij uit een manmeer snoeihard via de onderkant van de lat tegen het doelendoek. Weer kon Het Ravijn in deze uitputtingsslag in de achtervolging. Muller dacht daar even in te slagen, maar zijn snelle schot ketste via Wagenaar af op de lat. In de laatste aanval vroeg Reuten als laatste wanhoopspoging een time-out aan. Keeper Hofmeijer ging mee naar voren, maar het mocht niet baten. Het bleef 15-14, waardoor het voor beide ploegen zondag erop of eronder is.
Wagenaar kijkt er vol vertrouwen naar uit: “We waren vandaag verdedigend niet best, ook ik heb niet mijn sterkste wedstrijd gekeept, maar aanvallend speelden we sterk. Ik had ook het gevoel dat we de hele wedstrijd beter waren, ook al was het verschil op het scorebord steeds klein. We moeten morgen zeker aan de bak, maar door beweeglijk te blijven spelen, zijn wij kansrijk. Dat zag je vandaag ook. Het Ravijn had vandaag behoorlijk wat p-tjes. Toen Lars Gottemaker met drie persoonlijke fouten op de kant kwam te zitten, konden wij de wedstrijd controleren. We hebben aangetoond goed met druk om te kunnen gaan. Ook al eerder tegen GZC Donk en ZVL-1886. Dat geeft ons vertrouwen in een goede afloop.”
Zeno Reuten legt zich daar niet zo makkelijk bij neer. “Het is morgen echt 50/50. We hebben misschien een klein thuisvoordeel, maar de supporters van Polar Bears kunnen zich net zo goed roeren als de onze hier vandaag hebben gedaan. Ik ben bovenal erg trots op de ploeg. Het was, net als gisteren, echt reclame voor het waterpolo. We hebben gestreden als kampioenen. Nu niet teveel analyseren, gewoon de knop om en door. Als we dat nog een keer kunnen opbrengen, hebben we een goede kans om eindelijk de titel te pakken.”
Finale Eredivisie Heren
Zaterdag 28 mei
Polar Bears – Het Ravijn: 15-14 (3-3, 6-7, 3-2).
Polar Bears: Kas te Riele 4, Jens Wijgers 3, Sander Roels 2, Sam Kunz 2, Tarik Scherrenburg 2, Lars ten Broek 1, Guus Wolswinkel 1.
Het Ravijn: Emiel Wouters 5, Bas ter Brake 4, Lars Gottemaker 2, Jorn Muller 1, Rob Gottemaker 1, Jorrit Aanstoot 1.
Eerder gespeeld
Vrijdag 27 mei
Het Ravijn - Polar Bears: 18-17 (4-1, 1-3, 2-3, 2-2 | strafworpen: 9-8).
Het Ravijn: Bas ter Brake 4, Lars Gottemaker 3, Yoran Loos 3, Jorn Muller 2, Emiel Wouters 2, Hugo Wouters 2, Sam Stertefeld 1, Ivar Schilstra 1.
Resterend programma
Zondag 29 mei
16:00 uur Het Ravijn - Polar Bears | livestream
Scheidsrechters: Bijeman en Reemnet
